Ιός ανθρώπινου θηλώματος: δακτυλογράφηση και γονότυπος

Υπάρχουν περισσότεροι από 120 τύποι HPV γνωστοί στην ιατρική, οι οποίοι ταξινομούνται σύμφωνα με διαφορετικές προσεγγίσεις. Υπάρχει ένας συνοπτικός πίνακας των κύριων τύπων του ιού που καταρτίζεται με βάση τα αποτελέσματα εκτεταμένων μελετών διαλογής:

Συμπτώματα	Ενα είδος
Δέρμα:
Πελματιαία κονδυλώματα	1, 2, 4
Κοινή κονδυλώματα	2, 4, 26, 27, 29, 57
Επίπεδα κονδυλώματα	3, 10, 28, 49
Χασάπηδες	7ος
Epidermodysplasia Wart	5, 8, 9, 10, 12, 15, 19, 36
Δερματικές αλλοιώσεις μη κονδυλωμάτων	37, 38
Βλεννογόνους γεννητικών οργάνων:
Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων	6, 11, 42, 43, 44, 54
Μη-condylomatous αλλοιώσεις	6, 11, 16, 18, 30, 31, 33, 34, 35, 39, 40, 42, 43, 51, 52, 55, 56, 57, 58, 59, 61, 64, 67, 68, 69, 70
καρκίνωμα	16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 54, 56, 66, 68
Βλάβες των βλεννογόνων και όχι των γεννητικών οργάνων:
Θήλωμα λάρυγγας	6, 11, 30
Καρκίνος του λαιμού, γλώσσα	2, 6, 11, 16, 18, 30

Όλα τα νεοπλάσματα χωρίζονται ανάλογα με τον ογκολογικό κίνδυνο, τη θέση και τη μορφή της ανάπτυξης του δέρματος.

1. Εντοπισμός λοίμωξης: Άλφα - επηρεάζει τους βλεννογόνους των γεννητικών οργάνων σε άνδρες και γυναίκες, που εκδηλώνονται από κονδυλώματα. Beta - επηρεάζει τα επιφανειακά στρώματα της επιδερμίδας, εκδηλώνεται στα επιφανειακά στρώματα της επιδερμίδας με κλασικά κονδυλώματα.
2. Ο γονότυπος του ιού καθορίζει το ογκογόνο δυναμικό του, δηλαδή την ικανότητα να προκαλεί ογκολογικό εκφυλισμό μολυσμένων ιστών. Ο γονότυπος διακρίνει αυτούς τους τύπους λοίμωξης από τον κίνδυνο ογκογονικότητας: χαμηλό κίνδυνο - 6, 11, 42, 43, 44, 53, 54, 55. Ενδιάμεσο επίπεδο - 30, 31, 33, 35, 39, 51, 52, 58, 66 υψηλό ρύζι - 16, 18, 45, 56.
3. Μορφές νεοπλασμάτων του δέρματος. Τα θηλώματα χωρίζονται σε πέντε κύριες κατηγορίες. Τα απλά είναι ο πιο κοινός τύπος ανάπτυξης. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, σχηματίζεται ένα κερατινοποιημένο σωληνάριο ζεστού χρώματος. Οι κονδυλωμάτων εντοπίζονται στο δέρμα και μόνο και σε ομάδες. Τις περισσότερες φορές εμφανίζονται στο εσωτερικό και το εξωτερικό του χεριού, στο κάτω μέρος του προσώπου (χείλη, πηγούνι). Υπάρχουν επίσης πελματιαίες αυξήσεις. Επίπεδο - έχουν σκούρο χρώμα και εμφανίζονται ως μικρά κομμάτια στο δέρμα. Κατά κανόνα, εμφανίζονται στο άνω μέρος του σώματος, λιγότερο συχνά στα γεννητικά όργανα. Πολύ συχνά στην εφηβεία αισθάνονται τον εαυτό τους με μια αποτυχία του ανοσοποιητικού συστήματος που εμφανίζεται στον λαιμό και τα χέρια. Τα μυτερά κονδυλώματα επηρεάζουν τους βλεννογόνους και ανήκουν στην κατηγορία ογκογόνου κινδύνου. Filiform - acrochord ή γεροντικά θηλώματα, εμφανίζονται σε μεσήλικες και ηλικιωμένους. Εσωτερικά σημάδια - εντοπισμένα στα εσωτερικά όργανα. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει κονδυλώματα στους τοίχους του στομάχου και του ορθού, ανάπτυξη στο στόμα και ουροδόχο κύστη.

Η μέθοδος διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης εξαρτάται από τον τύπο του νεοπλάσματος που ανιχνεύεται.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος υψηλού κινδύνου

Ο HPV είναι ένας από τους πιο κοινούς ιούς. Τις περισσότερες φορές, η μόλυνση συμβαίνει μέσω σεξουαλικής και οικιακής επαφής. Για πολλά χρόνια ο ιός μπορεί να παραμείνει ανενεργός και να μην εκδηλωθεί. Μπορεί να ενεργοποιηθεί από διάφορους παράγοντες, όπως εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή χρόνιες ασθένειες.

Οι ιοί ανθρώπινου θηλώματος υψηλού κινδύνου είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει:

• Μέση ογκογένεια - 30, 31, 33, 35, 39, 51, 52, 58, 66
• Υψηλή καρκινογένεση - 16, 18, 45, 56, 59, 68.

Ογκογενής ανθρώπινος ιού θηλώματος

Ο καρκινογόνος HPV αποτελεί σοβαρό κίνδυνο, ιούς που μπορούν να προκαλέσουν κακοήθη εκφυλισμό υγιών κυττάρων. Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει τους ακόλουθους γονότυπους: 16, 18, 31, 33, 35, 45, 68, 56, 58, 39, 70. Αυξάνουν σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης ασθενειών των γεννητικών οργάνων, της μήτρας, του πρωκτού και της ουρήθρας.

Ογκογονικοί ιοί εκδηλώνονται στα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων. Η εμφάνισή τους είναι ένα σήμα για την αναζήτηση ιατρικής βοήθειας και την απομάκρυνση των νεοπλασμάτων.

Ανθρώπινος θηλώματος 1

Αυτός ο μολυσματικός παράγοντας οδηγεί στην ανάπτυξη τακουνιών και κονδυλωμάτων. Πολύ συχνά με αυτόν τον ιό θηλώματος, εμφανίζονται βαθιές βλάβες στα πόδια, προκαλώντας δυσφορία και πόνο στον χρήστη. Μπορούν να σχηματιστούν εξογκώματα στο πίσω μέρος του χεριού και του πηγουνιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εμφανίζονται στα βλέφαρα, το τριχωτό της κεφαλής, τα δάχτυλα και τα δάχτυλα των ποδιών.

Αυτός ο τύπος ιού έχει χαμηλή ογκογονικότητα. Ταυτόχρονα, είναι αδύνατο να το αφαιρέσετε εντελώς από το σώμα. Τα σύγχρονα φάρμακα μπορούν να σταματήσουν προσωρινά τη δραστηριότητά τους. Η θεραπεία στοχεύει στην εξάλειψη των αισθητικών προβλημάτων, δηλαδή στην απομάκρυνση των αναπτύξεων. Στο μέλλον, θα πραγματοποιηθεί θεραπεία για την ενίσχυση της άμυνας του ανοσοποιητικού συστήματος. Είναι υποχρεωτικό να συνταγογραφούνται φάρμακα που αναστέλλουν την θηλομάτωση.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 4

Μια άλλη κοινή μορφή της ιογενούς νόσου. Εκδηλώνεται με φτέρνα και κονδυλώματα. Καθώς οι αναπτύξεις αναπτύσσονται, σκουραίνουν και αναπτύσσουν μια τραχιά επιφάνεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μικρότεροι σχηματισμοί σχηματίζονται γύρω από ένα μεγάλο κονδυλώματος.

Οι ασθενείς παραπονιούνται για φαγούρα, κάψιμο και πόνο στην πληγείσα περιοχή. Ο HPV 4 προάγει επίσης την ανάπτυξη κάλων και κάλων στα πέλματα των ποδιών.

Αυτός ο γονότυπος δεν ενέχει κίνδυνο κακοήθους μετασχηματισμού. Για τη θεραπεία, η χειρουργική αφαίρεση των αναπτύξεων χρησιμοποιείται με περαιτέρω ανοσοθεραπεία του ασθενούς.

Ανθρώπινος θηλώματος 5

Υπεύθυνος για την ανάπτυξη διαφόρων τύπων ανάπτυξης. Τις περισσότερες φορές, ο ιός του θηλώματος 5 οδηγεί στην εμφάνιση μυρμηγκιά ή βερουκοειδούς επιδερμοσυσπλασίας. Η ασθένεια είναι σπάνια και εκδηλώνεται ως ένα μεγάλο σύμπλεγμα κονδυλωμάτων. Η παθολογική κατάσταση αναπτύσσεται στην εφηβεία και συνεχίζεται καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι γυναίκες αρρωσταίνουν συχνότερα από τους άνδρες.

Το Epidermodysplasia verruciformis (EVL) είναι ουσιαστικά μια μοναδική προδιάθεση της επιδερμίδας στη μόλυνση από ιό θηλώματος. Σε αυτήν την περίπτωση, ο HPV 5 έχει υψηλή καρκινογένεση, δηλαδή ο κίνδυνος εκφυλισμού του δέρματος μετατρέπεται σε καρκίνωμα πλακωδών κυττάρων.

Τυπικά συμπτώματα της επιδερμοδυσπλασίας:

• Μικρές αναπτύξεις κονδυλωμάτων που συντήκονται σε μεγάλες βλάβες καθώς μεγαλώνουν.
• Εξανθήματα εμφανίζονται στο πρόσωπο, την πλάτη, το λαιμό, το στομάχι, ακόμη και τους γλουτούς.
• Εάν το δέρμα έχει υποστεί βλάβη, θα εμφανιστούν γραμμικές δομές κονδυλωμάτων στη θέση του τραύματος.
• Οι αυξήσεις στο σώμα και τα άκρα είναι μεγαλύτερες και πυκνότερες από ότι στο πρόσωπο και στο λαιμό.

Ανθρώπινος θηλώματος 6

Ο έκτος τύπος HPV διαγιγνώσκεται σε μεσήλικες και ηλικιωμένους. Τα νεοπλάσματα είναι ροζ ή σάρκα και μοιάζουν με κουνουπίδι σε σχήμα. Αυτός ο τύπος ιού θηλώματος ανήκει στην ομάδα λοιμώξεων με χαμηλή ογκογονικότητα και αυξάνει τον κίνδυνο τέτοιων παθολογιών:

• Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων (κονδυλώματα).
• Παπιλομάτωση λάρυγγας.
• Μη κονδυλωτικές γεννητικές αλλοιώσεις.
• Θηλώματα επιπεφυκότα.

Η θεραπεία αποτελείται από αντιιική και αποκαταστατική θεραπεία καθώς και χειρουργική αφαίρεση του νεοπλάσματος. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα προληπτικά μέτρα: προσωπική υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή, αυξημένη ανοσία.

Ανθρώπινος θηλώματος 7

Ως αποτέλεσμα λοίμωξης από τον HPV 7, τα λεγόμενα κονδυλώματα του χασάπη εμφανίζονται στο δέρμα. Είναι ανώδυνες, ανοικτές καφέ αυξήσεις που εντοπίζονται συχνότερα στους αγκώνες και τους ώμους.

Οι κονδυλωμάτων κρεοπωλείων εμφανίζονται σε άτομα που έχουν συχνή επαφή με ωμό κρέας. Η μόλυνση εισέρχεται στο δέρμα μέσω μικρότερων βλαβών. Οι αυξήσεις εμφανίζονται στους αγκώνες και τα χέρια σε διογκωμένους, ανώδυνους σχηματισμούς.

Ανθρώπινος θηλώματος 11

Ο ιός θηλώματος τύπου 11 διαγιγνώσκεται συχνότερα σε γυναίκες και εκδηλώνεται ως κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων. Η παθολογική διαδικασία επηρεάζει το δέρμα και τους βλεννογόνους. Αυτός ο HPV έχει χαμηλή καρκινογένεση, δηλαδή δεν είναι ευαίσθητος σε κακοήθη μετασχηματισμό.

Άνδρες και γυναίκες που είναι σεξουαλικά ενεργοί και αλλάζουν συχνά σεξουαλικούς συντρόφους κινδυνεύουν από αυτήν την ασθένεια. Η μόλυνση μπορεί να συμβεί με άλλες γεννητικές λοιμώξεις. Όταν μολυνθεί με γονιδίωμα 11, το παθογόνο ενσωματώνεται στο ανθρώπινο σύνολο χρωμοσωμάτων και μολύνει τα θυγατρικά κύτταρα του φορέα.

Τα κύρια συμπτώματα της νόσου είναι:

• Ενιαία ή πολλαπλά εξανθήματα.
• Η ανάπτυξη στις γυναίκες εμφανίζεται στα χείλη, στον τράχηλο, στην κλειτορίδα και στην ουρήθρα.
• Στους άνδρες, τα νεοπλάσματα εμφανίζονται στο κεφάλι και το σώμα του πέους, του όσχεου και του frenum.
• Τα θηλώματα έχουν γειτονικές τοποθεσίες και στα δύο φύλα: πρωκτό, περίνεο, στοματοφάρυγγα, ουροδόχος κύστη, περινιακή περιοχή.

Η διάγνωση πραγματοποιείται ανάλογα με τον τύπο των δομών χύτευσης και δεν είναι δύσκολη. Είναι αδύνατο να καταστρέψει εντελώς τον ιό, αλλά υπάρχουν αρκετές θεραπευτικές μέθοδοι που μπορούν να καταστέλλουν τη δραστηριότητά του. Ειδικά φάρμακα χρησιμοποιούνται για αυτό. Κρυο-καταστρεπτικές μέθοδοι, θεραπεία με λέιζερ και άλλες χειρουργικές τεχνικές χρησιμοποιούνται για την αφαίρεση βλαβών στο δέρμα.

Η πρόληψη της λοίμωξης από τον HPV 11 βασίζεται στη χρήση μεθόδων αντισύλληψης φραγμού για την πρόληψη της λοίμωξης κατά τη σεξουαλική επαφή. Συνιστάται επίσης η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος για τη βελτίωση των προστατευτικών του ιδιοτήτων.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 12

Κάτω από τη δράση ορισμένων παραγόντων, ο HPV 12 μπορεί να εκδηλωθεί ως verrukiform ή wart epidermodysplasia. Αυτή η παθολογική κατάσταση είναι επίσης γνωστή ως νόσος Lewandowski-Lutz. Αναφέρεται σε μια γενετική διαταραχή.

Ο ιός θηλώματος 12 απαιτεί μια ολοκληρωμένη διάγνωση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ασθένεια που προκαλεί μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά δερματολογικά ελαττώματα και σοβαρές επιπλοκές. Μετασχηματισμός του προσβεβλημένου ιστού σε καρκίνωμα πλακώδους κυττάρου παρατηρείται σε ¼ των ασθενών.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 16

Ένας από τους πιο συνηθισμένους ιούς των θηλωμάτων που διαγνώστηκε στο 60% των ανθρώπων είναι ο HPV 16 (ανθρώπινος θηλώματος). Αυτός ο τύπος λοίμωξης είναι ογκογόνος και οδηγεί στις ακόλουθες παθολογίες:

• Μη κονδυλωτικές γεννητικές αλλοιώσεις.
• Καρκίνωμα των γεννητικών οργάνων.
• Καρκίνος του λαιμού, γλώσσα.

Μόλις μολυνθεί, ο ιός ενσωματώνεται στις περιοχές DNA υγιών κυττάρων, διαταράσσοντας έτσι τη φυσική αντικαρκινική ανοσία του σώματος. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, ο 16ος γονότυπος είναι η κύρια αιτία καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στο 42% των περιπτώσεων.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 18

Μία από τις πιο συχνές ουρογεννητικές ιογενείς λοιμώξεις είναι η θηλώματα. Ο τύπος 18 αυτής της λοίμωξης σχετίζεται με ασθένειες όπως ο HPV 16: δυσπλασία του τραχήλου της μήτρας, καρκίνος του τραχήλου της μήτρας. Έχει υψηλή ογκογονικότητα. Η ενσωμάτωση στο ανθρώπινο γονιδίωμα οδηγεί στην ανάπτυξη καλοήθων αναπτύξεων που σταδιακά εκφυλίζονται σε καρκίνο. Ο HPV 18 ανιχνεύεται στο 70% των περιπτώσεων σε γυναίκες με καρκίνο της μήτρας.

Η θεραπεία συνταγογραφείται μόνο μετά από ολοκληρωμένη διάγνωση και προσδιορισμό της πιθανότητας κακοήθειας νεοπλασμάτων. Η θεραπεία αποτελείται από χειρουργική αφαίρεση των αναπτύξεων, 2-3 σειρές αντιιικών και ανοσοδιεγερτικών φαρμάκων. Ταυτόχρονα, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι σήμερα δεν υπάρχουν φάρμακα που εξουδετερώνουν πλήρως τον 18ο γονότυπο του ιού του θηλώματος.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 21

Ένας άλλος τύπος λοίμωξης που προκαλεί Epidermodysplasia verruciformis είναι ο HPV 21. Ανήκει επίσης σε ιούς με χαμηλή καρκινογένεση. Τις περισσότερες φορές εκδηλώνεται ως αναγεννητικά κονδυλώματα και λαρυγγική θηλωμάτωση.

Δεδομένου ότι η λοίμωξη δεν διεισδύει στην κυκλοφορία του αίματος, αλλά επηρεάζει μόνο το δέρμα, γδαρσίματα από την επιδερμίδα και επιχρίσματα από τους βλεννογόνους μεμβράνες χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση. Σύνθετη θεραπεία για την εξάλειψη των ελαττωμάτων του δέρματος και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 31

Μέχρι σήμερα, είναι γνωστοί περισσότεροι από εκατό ιοί θηλώματος, συμπεριλαμβανομένων των ογκογόνων, δηλαδή εκείνοι που μπορούν να προκαλέσουν κακοήθεις διεργασίες στο σώμα. Ο HPV 31 αναφέρεται σε μια λοίμωξη με μέτρια καρκινογένεση που, υπό την επίδραση ορισμένων παραγόντων, οδηγεί σε ογκολογικές βλάβες.

31 γονότυποι σχετίζονται με τις ακόλουθες ασθένειες:

• Νεοπλασία 2 και 3 βαθμών σοβαρότητας.
• Δυσπλασία και καρκίνος του τραχήλου της μήτρας.
• Καρκίνος του πέους.
• Καρκίνος του πρωκτού.
• Καρκίνος της στοματικής κοιλότητας και του λάρυγγα.
• Η νόσος του Bowen.
• Ερυθροπλασία Keira.
• Οδοντικές επιπλοκές.

Η μόλυνση εμφανίζεται συχνότερα κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής χωρίς προστασία και ενέχει τον ίδιο κίνδυνο για γυναίκες και άνδρες. Η μόλυνση είναι δυνατή όταν ο ιός έρχεται σε επαφή με ανοιχτή πληγή ή κατά τη διάρκεια του τοκετού, δηλαδή κατά τη μετάδοση από τη μητέρα στο παιδί.

Ανθρώπινος θηλώματος 33

Ο HPV αυτού του τύπου διαγιγνώσκεται συχνότερα στις γυναίκες, καθώς συμβάλλει στην ανάπτυξη τέτοιων ασθενειών:

• Μη κονδυλωτικές γεννητικές αλλοιώσεις.
• Καρκίνος των γεννητικών οργάνων.
• Δυσπλασία του τραχήλου της μήτρας.
• Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας.

Η παθολογική κατάσταση θεωρείται ανθρωπική, η μόλυνση εμφανίζεται μόνο μεταξύ ανθρώπων. 2-4 μήνες μετά την είσοδο του HPV 33 στο σώμα, τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων αρχίζουν να σχηματίζονται στα γεννητικά όργανα με συνοδευτικά επώδυνα συμπτώματα.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 35

Η μόλυνση με αυτόν τον HPV είναι επικίνδυνη λόγω της ανάπτυξης κακοηθών διεργασιών στο σώμα. Ο τύπος 35 διαγιγνώσκεται τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, αλλά προκαλεί μόνο σοβαρά προβλήματα στην τελευταία.

Η λοίμωξη εκδηλώνεται σε κονδυλωτικές βλάβες του περινέου, εξωτερικά γεννητικά όργανα, πρωκτό και στοματική κοιλότητα (ρίζα της γλώσσας, εσωτερικό μέρος του μάγουλου). Η μόλυνση μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη δυσπλασίας και καρκινικών διεργασιών του τραχήλου της μήτρας.

Δεν είναι τόσο εύκολο να θεραπευτεί ο HPV 35, επομένως δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στα προληπτικά μέτρα: προστατευμένο σεξ, υγιεινός τρόπος ζωής, ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και πολλά άλλα. Στην περίπτωση της λοίμωξης, η θεραπεία αποτελείται από μια σειρά τεχνικών που στοχεύουν στην εξάλειψη των ελαττωμάτων του δέρματος και στην καταστολή της δραστηριότητας της θηλώματος.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 39

Αυτός ο γονότυπος αποτελεί σοβαρό κίνδυνο και απειλή για τη ζωή καθώς συμβάλλει στον εκφυλισμό υγιών ιστών σε κακοήθεις ιστούς. Οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες στον HPV 39, καθώς προκαλεί βλάβη στα εσωτερικά γεννητικά όργανα. Η μόλυνση μπορεί να προκαλέσει δυσπλασία και καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Η λοίμωξη μπορεί να μην εκδηλωθεί με κανέναν τρόπο για μεγάλο χρονικό διάστημα, να τρέφεται με υγιή ιστό και να μεγαλώνει σε μέγεθος.

• Εξωτερικά συμπτώματα λοίμωξης είναι η ανάπτυξη του δέρματος στα εσωτερικά τοιχώματα του κόλπου, οι βλεννογόνοι μεμβράνες του τραχήλου της μήτρας στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας.
• Πιο σπάνια, τα κονδυλώματα σχηματίζονται στα εξωτερικά γεννητικά όργανα, καθώς και στην έξοδο της ουρήθρας ή κοντά στον πρωκτό.
• Τα νεοπλάσματα εμφανίζονται ως μονές και πολλαπλές αναπτύξεις που μοιάζουν εξωτερικά με το κουνουπίδι.

Ανθρώπινος θηλώματος 44

Από ογκολογική άποψη, ο HPV τύπου 44 δεν αποτελεί κίνδυνο. Σε αυτήν την περίπτωση, μια λοίμωξη με αυτή τη μόλυνση εκδηλώνεται μέσω κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων και κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων στον τράχηλο και άλλων σημαντικών οργάνων.

Η θεραπεία της ανάπτυξης του δέρματος πραγματοποιείται για την εξάλειψη της αισθητικής δυσφορίας, δηλαδή, τα νεοπλάσματα αφαιρούνται. Επιπλέον, σε όλους τους ασθενείς συνταγογραφείται θεραπεία με αντιιικά φάρμακα και ανοσοδιεγερτικά για την καταστολή της θηλωματικής λοίμωξης του σώματος.

Ανθρώπινος θηλώματος 45

Ένας άλλος εκπρόσωπος της ομάδας των ογκογόνων ιών θηλώματος με υψηλό κίνδυνο εκφυλισμού είναι ο τύπος 45. Η μόλυνση χαρακτηρίζεται από τις ακόλουθες εκδηλώσεις:

• Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.
• Bowenoid papulosis.
• Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.
• Δυσπλασία και καρκίνος του τραχήλου της μήτρας.

Η λοίμωξη εμφανίζεται κατά τη διάρκεια σεξουαλικής επαφής χωρίς προστασία. Ένας άντρας μεταφέρει τον ιό, αν και μπορεί να μην το γνωρίζει. Στις γυναίκες, η λοίμωξη εκδηλώνεται ως ανάπτυξη κονδυλωμάτων στα γεννητικά όργανα. Η παθολογία είναι πολύ επικίνδυνη για το γυναικείο σώμα και απαιτεί σοβαρή θεραπεία. Μπορεί να χρειαστούν περισσότερα από 20 χρόνια από τη στιγμή της μόλυνσης για να αναπτυχθεί ένας κακοήθης όγκος που προκαλείται από τον HPV 45.

Στο πλαίσιο της διάγνωσης, διεξάγονται PCR, τεστ οξυγόνου, caloscopy, βιοψία και κυτταρολογικές μελέτες για τον προσδιορισμό του παθογόνου γονότυπου. Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η ασθένεια.

Ανθρώπινος θηλώματος 51

Αυτός ο τύπος HPV ανήκει σε αναγεννητικές λοιμώξεις με μέτριο ογκογονικό κίνδυνο. Η μόλυνση εμφανίζεται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής και μπορεί να οδηγήσει στα ακόλουθα προβλήματα:

• Δυσπλασία και καρκίνος του τραχήλου της μήτρας.
• Ογκολογικές βλάβες του πρωκτού, του αιδοίου ή του κόλπου στις γυναίκες.
• Κακοήθη νεοπλάσματα στον πρωκτό και πέος στους άνδρες.
• Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.
• Γιγαντιαίο κονδύλωμα Buschke-Levenshtein.

Για τη διάγνωση του HPV, 51 ασθενείς πρέπει να έχουν ουρογεννητικό επίχρισμα. Με τη βοήθειά του, πραγματοποιείται κλινική επιβεβαίωση της παρουσίας λοίμωξης στο σώμα, γονότυπος και αξιολόγηση του κινδύνου κακοήθειας.

Δεν υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένα φάρμακα για τη θεραπεία αυτού του τύπου μόλυνσης. Η θεραπεία στοχεύει στην πρόληψη κακοηθών μετασχηματισμών και στην κινητοποίηση της αντικαρκινικής ανοσίας του ίδιου του σώματος.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 52

Σύμφωνα με ιατρικά στατιστικά στοιχεία, ο HPV 52 εντοπίζεται στο 70% των περιπτώσεων σε γυναίκες άνω των 35 ετών. Η λοίμωξη είναι πιο συχνή κατά τη διάρκεια του σεξ χωρίς προστασία. Η επώδυνη κατάσταση σχετίζεται με τις ακόλουθες παθολογίες:

• Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων και κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.
• Καρκίνος του παχέος εντέρου στους άνδρες.
• Δυσπλασία και καρκίνος του τραχήλου της μήτρας.

Είναι αδύνατο να θεραπευτεί πλήρως ο ιός, αλλά με έγκαιρη διάγνωση και κατάλληλη θεραπεία, τα κύτταρα μπορούν να προστατευτούν από την καταστροφή και την κακοήθεια. Γι 'αυτό, πραγματοποιείται η χειρουργική αφαίρεση των αναπτύξεων, η αντιιική θεραπεία και η χρήση φαρμάκων για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ανθρώπινος θηλώματος 53

Η μόλυνση με HPV 53 είναι δυνατή μέσω επαφής με τους βλεννογόνους ή τα κύτταρα του δέρματος ενός μολυσμένου ατόμου. Αυτός ο γονότυπος έχει χαμηλή καρκινογένεση και ως εκ τούτου δεν ενέχει κίνδυνο κακοήθους μετασχηματισμού.

Μόλις μολυνθεί, ο ιός μπορεί να παραμείνει ανενεργός για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η δράση διαφόρων παραγόντων, για παράδειγμα εξασθένιση των προστατευτικών ιδιοτήτων του ανοσοποιητικού συστήματος, οδηγεί στην ενεργοποίησή του. Εξαιτίας αυτού, τα κύτταρα της επιδερμίδας αρχίζουν να διαιρούνται ενεργά, σχηματίζοντας νεοπλάσματα κονδυλωμάτων και κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.

Η θεραπεία για τον ιό θηλώματος τύπου 53 έχει ως αποτέλεσμα την αφαίρεση της ανάπτυξης του δέρματος, τη λήψη αντιικών φαρμάκων και την ενίσχυση της ανοσίας.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 56

Ένας από τους τύπους λοίμωξης από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος είναι ο HPV 56. Αυτός ο τύπος χαρακτηρίζεται από υψηλή ογκογονικότητα και σχετίζεται με τις ακόλουθες παθολογίες:

• Μη κονδυλωτικές γεννητικές αλλοιώσεις.
• Δυσπλασία και καρκίνος του τραχήλου της μήτρας.
• Καρκίνωμα των βλεννογόνων των γεννητικών οργάνων.

Ο ιός είναι επικίνδυνος τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες και προκαλεί κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων και άλλα νεοπλάσματα. Η λοίμωξη διεισδύει στο σώμα μέσω των βλεννογόνων κατά τη διάρκεια του σεξ χωρίς προστασία ή με βλάβη ανοιχτής πληγής στην επιδερμίδα.

Ο HPV 56 απαιτεί πολύπλοκη θεραπεία. Η θεραπεία περιλαμβάνει τη λήψη αντιιικών φαρμάκων, την αφαίρεση χειρουργικά από την ανάπτυξη και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα προληπτικά μέτρα για την προστασία του οργανισμού από μόλυνση.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 58

Ο ιογενής αιτιολογικός παράγοντας από την κατηγορία του μέσου κινδύνου κακοήθους μετασχηματισμού είναι ο τύπος 58. Η μόλυνση ανήκει στην ομάδα άλφα, δηλαδή συμβάλλει στην εμφάνιση τέτοιων παθολογιών:

• Μη κονδυλωτικές γεννητικές αλλοιώσεις.
• Κονδυλώματα της εσωτερικής επιφάνειας του πρωκτού.
• Δυσπλασία και καρκίνος του τραχήλου της μήτρας.

Αφού εισαχθεί στο σώμα, αναπτύσσονται μικρές αναπτύξεις με πυκνή και μαλακή δομή. Ανάλογα με την τοποθεσία, μπορεί να είναι ανοιχτό ροζ ή καφέ. Αυτός ο γονότυπος εκδηλώνεται πολύ συχνά στο λαιμό, στις μασχάλες, στα έντερα, στα εξωτερικά και εσωτερικά γεννητικά όργανα και στην ουροδόχο κύστη.

Ο κίνδυνος μόλυνσης βασίζεται στην λανθάνουσα πορεία της διαδικασίας μόλυνσης. Επειδή το παθογόνο μπορεί να ξεκουραστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η έγκαιρη διάγνωση και μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στη θεραπεία μπορεί να αποτρέψει επιπλοκές του ανθρώπινου θηλώματος τύπου 58.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 59

Ο γονότυπος HPV 59 σχετίζεται με ογκογονικούς ιούς. Υπό την επίδραση ορισμένων παραγόντων, μπορεί να βλάψει τους ιστούς του τραχήλου της μήτρας και του επιθηλίου της μήτρας και να προκαλέσει καρκίνο. Μια λοίμωξη με αυτό το παθογόνο συμβαίνει με μη προστατευμένη πρωκτική ή κολπική επαφή, λιγότερο συχνά με στοματικό σεξ.

Συχνά, η λοίμωξη δεν εκδηλώνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, η εμφάνιση της ανάπτυξης του δέρματος και των κονδυλωμάτων δείχνει την ενεργοποίησή του. Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων σχηματίζονται στα εξωτερικά γεννητικά όργανα και στους βλεννογόνους τους.

Για τη διάγνωση μιας επώδυνης κατάστασης, γίνεται ανάλυση του ιού DNA και της PCR. Η θεραπεία συνίσταται στη λήψη αντιικών φαρμάκων για την καταστολή της λοίμωξης.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 66

Πολύ συχνά η εμφάνιση κονδυλωμάτων και θηλωμάτων στο σώμα σχετίζεται με λοίμωξη με τον ιό θηλώματος τύπου 66. Σε αυτήν την περίπτωση, η πιο ακατάλληλα εντοπισμένη ανάπτυξη του δέρματος είναι: μασχάλες, περινιακές και περιφερικές περιοχές, περίνεο, βλεννογόνοι μεμβράνες των γεννητικών οργάνων.

Συνήθως, η λοίμωξη παραμένει αδρανής για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη μόλυνση. Αλλά υπό τη δράση ορισμένων παραγόντων ενεργοποιείται. Αυτοί οι παράγοντες περιλαμβάνουν:

• Αδυναμία της άμυνας του ανοσοποιητικού συστήματος.
• Ανισορροπημένη διατροφή.
• Κακές συνήθειες.
• Συχνές αλλαγές σεξουαλικών συντρόφων και απροστάτευτη επαφή.
• Μη συμμόρφωση με τους κανόνες προσωπικής υγιεινής.
• Συχνές αμβλώσεις και άλλα.

Η θεραπεία για τον HPV 66 στοχεύει στην άρση της ανάπτυξης του δέρματος και στην εξάλειψη παραγόντων που προκαλούν την εξάπλωση της λοίμωξης. Η αντιιική θεραπεία και οι βιταμίνες αυξάνουν την ανοσία. Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν εμβολιασμούς, έγκαιρη θεραπεία ασθενειών και υγιεινό τρόπο ζωής.

Ιός ανθρώπινου θηλώματος 67

Σύμφωνα με τις μελέτες που πραγματοποιήθηκαν, ο τύπος 67 HPV ανήκει σε ιούς με μέση κατάσταση ογκολογικού εκφυλισμού. Αυτό σημαίνει ότι μια μόλυνση με αυτόν τον γονότυπο μπορεί να οδηγήσει σε προκαρκινικές ασθένειες υπό ορισμένες συνθήκες.

Η λοίμωξη διεισδύει στους βλεννογόνους και στο κατεστραμμένο δέρμα. Η λοίμωξη εκδηλώνεται σε θηλώματα ανάπτυξης στο σώμα. Η ανάπτυξη μπορεί επίσης να σχηματιστεί στην επένδυση του τραχήλου της μήτρας.

Ανθρώπινος θηλώματος 68

Ο γονότυπος HPV έχει χαμηλή ογκογονικότητα και εκδηλώνεται στην ανάπτυξη του δέρματος σε διάφορες τοποθεσίες. Ο πολλαπλασιασμός των ελαττωμάτων και το συχνό τους τραύμα είναι επικίνδυνα. Σε αυτό το στάδιο, το ιικό DNA αντικαθιστά τα υγιή κύτταρα και αλλάζει τη δομή τους. Εάν το πρόβλημα παραμείνει χωρίς ιατρική βοήθεια, η ενεργός πρόοδος του ιού θηλώματος τύπου 68 μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνωμα.